BIP Urzędu Miejskiego w Piszu

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 214, poz. 1806, z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203, Nr 167, poz. 1759, z 2005 r. Nr 172, poz.1441, Nr 175, poz.1457, z 2006 r. Nr 17 poz.128, Nr 181, poz. 1337, z 2007 r. Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974 i Nr 173, poz. 1218,z 2008 r. Nr 180, poz.1111 i Nr 223, poz. 1458, z 2009 r. Nr 52, poz. 420, Nr 157, poz.1241, z 2010 r. Nr 28, poz. 142 i 146 , Nr 40, poz. 230, Nr 106, poz. 675, z 2011 r. Nr 21, poz. 113, Nr 117, poz. 679, Nr 134, poz. 777, Nr 149, poz. 887, Nr 217, poz. 1281, z 2012 r. poz. 567) w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 z 2005 r. Nr 64, poz.565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524, z 2008 r. Nr 229, poz. 1539, z 2009 r. Nr 195, poz. 1501, Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 167, poz.1131, Nr 182, poz. 1228 , Nr 254, poz. 1700, z 2011 r. Nr 6, poz. 18 , Nr 34, poz. 173, Nr 106, poz.622, Nr 186, poz. 1100) Rada Miejska uchwala, co następuje:

§ 1
1. Uznać za bezzasadną skargę na działalność Burmistrza Pisza.
2. Uzasadnienie zajętego przez Radę Miejską stanowiska stanowi załącznik do niniejszej uchwały.
§ 2
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.


Przewodnicząca Rady
Lilla Bednarek


Załącznik do uchwały Nr XXI/300/12
Rady Miejskiej w Piszu z dnia 29 czerwca 2012 roku


Uzasadnienie
Do Rady Miejskiej w Piszu dnia 12 czerwca 2012 r. wpłynęła skarga Pani H.B. zam. w Niedźwiedzim Rogu na działalność Burmistrza Pisza.
Skarga przekazana została do rozpatrzenia Radzie Miejskiej w Piszu przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie.
Rada Miejska w Piszu po przeprowadzeniu postępowania ustaliła co następuje:
Skarżąca w skardze swej oskarża Burmistrza Pisza o bezprawnym zagarnięciu kwoty 81234,59 zł z tytułu należnych podatków od Pani H. B.
Burmistrz Pisza decyzją z dnia 14.04.2005 r. nr Fn.I.3110-7/5/04/05 orzekł o odpowiedzialności podatkowej Pani H.B. z tytułu podatku od nieruchomości za okres od czerwca 2003 r. do sierpnia 2004 r. oraz z tytułu podatku od środków transportowych za okres od stycznia 2003 r. do czerwca 2004 r. Decyzja Burmistrza Pisza została utrzymana w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie decyzją nr SKO-53-524/05 (posiedzenie z dnia 23.08.2005 r.).
Ponieważ podatniczka nie wywiązywała się z należnych zobowiązań podatkowych dokonano ich zabezpieczenia na posiadanej przez nią nieruchomości tj. mieszkaniu położonym w Piszu przy ul. Wojska Polskiego 82, dla której Sąd Rejonowy w Piszu IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw.OL1P/00030400/7. W księdze tej wpisano zabezpieczenie hipoteką zaległości z tytułu podatku od nieruchomości za okres od czerwca 2003 r. do czerwca 2005 r. w kwocie 52126,40 zł , z tytułu zaległości w podatku od środków transportowych za okres od I raty 2003 r. do I raty 2004 r. w kwocie 18624,79 zł oraz z tytułu zaległości w podatku od nieruchomości za III i IV raty za 2008 r. w kwocie 1478 zł.
Pismem z dnia 02.04.2009 r. Pani H.B., w związku z zamiarem sprzedaży mieszkania położonego w Piszu przy ul. Wojska Polskiego 82, zwróciła się do Burmistrza Pisza z prośbą o wydanie oświadczenia woli, iż w razie spłaty zadłużenia z tytułu podatku od nieruchomości i podatku od środków transportowych w kwotach odpowiednio 52026 zł i 18624,79 zł zabezpieczonego wpisem hipotecznym w księdze wieczystej Kw 30400 zabezpieczenie to zostanie wykreślone. Następnie pismem z dnia 10.04.2009 r. (fax) Pani H.B. ponownie zwróciła się z tym samym wnioskiem prosząc jednocześnie o podanie nr konta na które mają być przekazane ww. kwoty.
Burmistrz Pisza w dniu 10.04.2009 r. pismem nr Fn.3320-3/09 poinformował Panią H.B. iż w przypadku uregulowania ciążących na niej zaległości podatkowych w podatku od nieruchomości i w podatku od środków transportowych zabezpieczonych poprzez wpis hipoteczny do księgi wieczystej Kw 30400 wraz z kosztami upomnienia i odsetkami na dzień dokonania wpłaty na konto Urzędu Miejskiego w Piszu wyraża zgodę na wykreślenie zabezpieczenia hipotecznego. Poinformował również, iż zaległości zabezpieczone wpisem hipotecznym w ww. księdze wieczystej wynoszą na dzień 10.04.2009 r. 79254,00 zł.
Dnia 08.05.2009 r. Pani H.B. aktem notarialnym Rp.1742/2009 sprzedała lokal mieszkalny położony w Piszu przy ul. Wojska Polskiego 82, dla którego prowadzona jest księga wieczysta Kw.OL1P/00030400/7. Do aktu notarialnego na żądanie Pani H.B. została udzielona informacja o jej zaległościach podatkowych na dzień 08.05.2009 r. Kwota zaległości w tej informacji uległa zwiększeniu w stosunku do informacji udzielonej na dzień 10.04.2009 r. o wpis z tytułu zaległości podatkowych z tytułu III i IV rat podatku od nieruchomości za 2008 r. tj. o kwotę 1478 zł (zawiadomienie o wpisie z dnia 24.04.2009 r.) oraz o wysokość odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.
Z aktu notarialnego wynika, że strony tj. Pani H.B. – sprzedający oraz Państwo W. i M. B. – kupujący ustaliły iż, kupujący zapłacą ustaloną cenę za nieruchomość w kwocie 130 tys. zł z kredytu udzielonego przez bank, w tym część ceny w kwocie 81.234,59 zł zostanie przekazana na rachunek Urzędu Miejskiego w Piszu . Akt notarialny został odczytany, przyjęty i podpisany.
Dodać należy, iż kwoty zadłużenia Pani H.B. wykazane w informacji udzielonej przy Urząd Miejski w Piszu różnią się od kwot zabezpieczonych wpisem hipotecznym, w księdze wieczystej, ponieważ część należności zabezpieczonych tym wpisem została przez podatniczkę uregulowana. Podatniczka nie zwracała się jednak wcześniej z prośbą o ich aktualizację.
W przedstawionym stanie rzeczy należy stwierdzić iż skarga Pani H.B. na bezprawne czynności egzekucyjne Burmistrza Pisza i zagarnięcie jej zdaniem 81234,59 zł z tytułu należnych od niej podatków jest zupełnie nieuzasadniona.
Burmistrz Pisza nie jest organem egzekucyjnym. Czynności te prowadzi Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu w oparciu o obwiązujące go przepisy. Nadanie klauzuli o skierowaniu tytułu wykonawczego do egzekucji administracyjnej jest obwarowane wieloma warunkami, które skrupulatnie są weryfikowane przez organ egzekucyjny. Pani H.B. w 2009 r. chcąc dokonać sprzedaży ww. nieruchomości nie kwestionowała należnych zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości i podatku od środków transportowych. Podpisując akt notarialny sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. Wojska Polskiego 82 w Piszu przyjęła i zaakceptowała, iż kwota 81234,59 zł zabezpieczona hipoteką jest należna Gminie Pisz.
Uwagi skarżącej, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu umorzył postępowanie podatkowe w sprawie przeniesienia odpowiedzialności podatkowej na nabywcę H.B. za zobowiązania podatkowe „Transrol” Sp. z o.o. należy zauważyć, że fakt ten pozostaje bez żadnego wpływu na postępowanie podatkowe prowadzone przez Burmistrza Pisza. Naczelnik Urzędu Skarbowego jak również Burmistrz Pisza podejmują autonomiczne decyzje. Sugerowanie przez skarżącą, że tut. organ podatkowy powinien podjąć taką samą decyzję w sprawie przeniesienia odpowiedzialności podatkowej na Panią H.B. za zobowiązania podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych „Transrol” Sp. z o.o., co Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu za zobowiązania podatkowe z tytułu podatku VAT tj. umorzyć to postępowanie jest zupełnie nieuprawnione. Organem podatkowym zgodnie z art. 13 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jest zarówno naczelnik urzędu skarbowego, jak również burmistrz. Organy podatkowe stosownie do art. 15 i 16 ww. ustawy przestrzegają swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. To oznacza, że w zakresie podatków i opłat lokalnych właściwym organem podatkowym jest burmistrz. Kompetencja ta została uregulowana w art. 1c ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.). Natomiast w myśl art. 5 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1267 z późn.zm.) do zakresu działania naczelników urzędów skarbowych należy ustalanie lub określanie i pobór podatków (…), z wyjątkiem podatków i należności budżetowych, których ustalanie lub określanie i pobór należy do innych organów. Organem właściwym w sprawie podatku VAT jest właściwy miejscowo naczelnik urzędu skarbowego.
Zatem twierdzenie, że Burmistrz Pisza ma uprawnienie lub też obowiązek do podejmowania decyzji w oparciu o ustalenia lub decyzje odrębnego organu podatkowego, który działa w zakresie innych zobowiązań podatkowych nie ma żadnych podstaw prawnych. Stanowisko to zostało potwierdzone w wyroku z dnia 14 lipca 2011 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie sygn. akt I SA/Ol 396/11.
Mając powyższe na względzie tj. odrębność prowadzonych postępowań w zakresie przeniesienia odpowiedzialności na Panią H.B. i autonomiczność decyzji poszczególnych organów podatkowych można dodać, iż Burmistrz Pisza nie podziela argumentacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piszu zawartej w jego decyzji o umorzeniu postępowania w ww. sprawie.
Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2005 r., na które powołuje się skarżąca, twierdząc, iż w oparciu o nie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu umorzył postępowanie w sprawie jej odpowiedzialności podatkowej, Sąd Rejonowy w Piszu rzeczywiście odrzucił pozew Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piszu o uznanie umowy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania zabudowanej nieruchomości stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa „Transrol” Sp. z o.o. Pani H.B. za bezskuteczną. Stało się to jednak nie z uwagi, jak podaje skarżąca, na brak podstaw do kwestionowania ceny 1 zł za jaką nabyła ona zorganizowaną część przedsiębiorstwa „Transrol” Sp. z o.o. Sąd odrzucił pozew ponieważ doszedł do przekonania iż wierzytelności Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piszu mające charakter publicznoprawny nie mogą korzystać z ochrony, o której mowa w art. 527 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn.zm.) przewidzianej dla stosunków cywilnoprawnych. Skutkiem tego stwierdził niedopuszczalność drogi sądowej dla tego roszczenia. Sąd zauważył: „do realiów przedmiotowej sprawy należy zastosować przepisy Ordynacji podatkowej, jak również przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002 r. Nr 110 poz. 969 z późn. zm.). Zgodnie z art. 112 § 1 Ordynacji podatkowej nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Na tej podstawie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu mógł i nadal może prowadzić postępowanie administracyjne w celu wyegzekwowania zobowiązań podatkowych dłużnika. Również zaniżona wartość sprzedanej nieruchomości może być zweryfikowana w tym postępowaniu”.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że ani decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piszu, jak również postanowienie Sądu Rejonowego w Piszu nie miały żadnego wpływu na prowadzone przez Burmistrza Pisza postępowanie podatkowe w sprawie przeniesienia odpowiedzialności na Panią H.B. za zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości i w podatku od środków transportowych „Transrol” Sp. z o.o.
Prawidłowość działania Burmistrza Pisza potwierdza decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie nr SKO-53-524/05, które utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Pisza z dnia 14.04.2005 r. nr Fn.I.3110-7/5/04/05 orzekającą o odpowiedzialności podatkowej Pani H.B.z tytułu podatku od nieruchomości za okres od czerwca 2003 r. do sierpnia 2004 r. oraz z tytułu podatku od środków transportowych za okres od stycznia 2003 r. do czerwca 2004 r.
W przedmiotowej sprawie nie można pominąć również faktu, iż w trakcie prowadzonego postępowania Pani H.B. odwołując się od decyzji Burmistrza Pisza w niniejszej sprawie sama określiła i podała, iż wartość zakupionej przez nią nieruchomości wynosi 327.509,76 zł.
Stanowisko Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie, które stwierdziło, że należy odróżnić cenę nabycia od wartości nabytego majątku znajduje potwierdzenie w judykaturze. Sprzedaż jest umową dwustronnie zobowiązującą. Skutkiem zawarcia umowy sprzedaży jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny w znaczeniu subiektywnym, co nie oznacza że gdyby jedna ze stron nie oceniała wyżej użyteczności świadczenia, które otrzymuje w zamian za świadczenie drugiej strony, to na pewno do czynności w ogóle by nie doszło. Zakładając racjonalność stron występujących w umowie, nie można nie dostrzec, że każda z nich dlatego w tę umowę się wdaje, gdyż w jej wykonaniu oczekuje otrzymać przynajmniej nie mniej niż sama zobowiązana była dać lub dała. Umowa dla każdej ze stron jest źródłem załatwiania interesów. Przewidziane obowiązującym prawem mechanizmy w sposób wystarczający chronią interes wszystkich zainteresowanych (np. wierzyciele, urzędy podatkowe) przed niczym niekrępowaną dowolnością w ocenie ekwiwalentności wzajemnych świadczeń. Cena jest zatem jednym z istotnych elementów przedmiotowych umowy sprzedaży, ale pozorność takiej czynności w świetle art. 83 § 1 Kodeksu Cywilnego może wyrażać się również w nierealnej cenie przyjętej dla danej transakcji dla pozoru, nie w celu rzeczywistego obrotu gospodarczego pomiędzy podmiotami zawierającymi transakcję w ramach łańcucha wymiany, a jedynie w celu uzyskania korzyści podatkowych (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 stycznia 2006 r., I FSK 499/05, LEX nr 187545; wyrok Sądu Najwyższego z 13 kwietnia 2005 r., IV CK 684/04, LEX nr 284205; wyrok SN z 8 marca 2005 r., IV CK 630/04, LEX nr 277091).
Należy stwierdzić, iż działanie Burmistrza Pisza w sprawie przeniesienia odpowiedzialności podatkowej na Panią H.B. za zaległości podatkowe „Transrol” Sp. z o.o. jak również działania podjęte w celu zabezpieczenia wierzytelności były prawidłowe. Argumenty skarżącej są nieprawdziwe, nie znajdują uzasadnienia w żadnych dokumentach.
W związku z powyższym Rada Miejska w Piszu postanowiła uznać skargę Pani H.B. za bezzasadną.



Przewodnicząca Rady
Lilla Bednarek