Zarządzenie Nr 30/08 Burmistrza Pisza z dnia 25 lutego 2008 r.
w sprawie nadania Regulaminu Pracy Urzędu Miejskiego w Piszu
Na podstawie art. 1042 § 1 i art. 1043 ustawy z dnia 26 czerwca 1976 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) zarządzam, co następuje:
§ 1
Nadaję Regulamin Pracy Urzędowi Miejskiemu w Piszu w brzmieniu stanowiącym załącznik do niniejszego zarządzenia.
§ 2
Tracą moc: Zarządzenie Nr 34/04 Burmistrza Gminy i Miasta Pisz z dnia 8 kwietnia 2004 r. w sprawie nadania Regulaminu Pracy Urzędowi Gminy i Miasta Pisz, Zarządzenie Nr 110/05 Burmistrza Pisza z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie zmiany Regulaminu Pracy Urzędu Gminy i Miasta w Piszu, Zarządzenie Nr 137/07 Burmistrza Pisza z dnia 30 października 2007 r. w sprawie zmiany Regulaminu Pracy Urzędu Miejskiego w Piszu i Zarządzenie Nr 159/07 Burmistrza Pisza z dnia 14 grudnia 2007 r. w sprawie zmiany Regulaminu Pracy Urzędu Miejskiego w Piszu.
§ 3
Wykonanie zarządzenia powierzam Sekretarzowi Gminy Pisz.
§ 4
Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości pracowników.
Załącznik do Zarządzenia Nr 30/08
Burmistrza Pisza
z dnia 25 lutego 2008 r.
REGULAMIN PRACY
URZĘDU MIEJSKIEGO W PISZU
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY WSTĘPNE
§ 1
1. Regulamin pracy, zwany dalej „regulaminem” ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.
2. Regulamin obowiązuje wszystkich pracowników, bez względu na zajmowane stanowisko i wymiar czasu pracy.
§ 2
Ilekroć w regulaminie jest mowa o:
1) przepisach prawa pracy – oznacza to ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (j. t Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) oraz przepisy wydane na jej podstawie,
2) pracodawcy – oznacza to Urząd Miejski w Piszu, w imieniu którego czynności z zakresu prawa pracy wykonuje Burmistrz Pisza,
3) pracowniku – oznacza to osobę zatrudnioną w Urzędzie Miejskim w Piszu na podstawie przepisów prawa pracy oraz ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (j. t. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 z późn. zm.),
4) Urzędzie – oznacza to Urząd Miejski w Piszu,
5) Burmistrzu – oznacza to Burmistrza Pisza,
6) Zastępcy Burmistrza – oznacza to Zastępcę Burmistrza Pisza,
7) Sekretarzu – oznacza to Sekretarza Gminy Pisz.
ROZDZIAŁ II
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCY I PRACOWNIKÓW
§ 3
1. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami,
2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,
3) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie,
4) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nie określony, albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy,
5) przeciwdziałać wszelkim nieakceptowanym zachowaniom o charakterze seksualnym lub odnoszącym się do płci pracownika, których celem lub skutkiem jest naruszenie godności lub poniżenie albo upokorzenie pracownika,
6) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
7) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
8) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
9) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe lub szkoły wyższej warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego wykonywania pracy,
10) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników,
11) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy,
12) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników,
13) wpływać na kształtowanie w Urzędzie zasad współżycia społecznego.
2. Ponadto, pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi tj. wszelkim działaniom lub zachowaniom dotyczącym pracownika lub skierowanym przeciwko pracownikowi, polegającym na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołującym u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodującym lub mającym na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, i izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
§ 4
1. Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:
1) imię (imiona) i nazwisko,
2) imiona rodziców,
3) datę urodzenia,
4) miejsce zamieszkania (adres do korespondencji),
5) wykształcenie,
6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia.
2. Udostępnienie pracodawcy danych osobowych następuje w formie oświadczenia osoby, której one dotyczą, składanego stosownie do przepisów o ochronie danych osobowych. Pracodawca ma również prawo żądać udokumentowania danych osobowych, o których mowa w ust. 1.
3. Pracodawca może żądać podania innych danych osobowych niż określone w ust. 1, jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów.
§ 5
1. Przed przystąpieniem do pracy pracownik powinien:
1) otrzymać pisemną umowę o pracę określającą rodzaj pracy i miejsce jej wykonywania oraz wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia, wymiar czasu pracy, termin rozpoczęcia pracy, obowiązujące pracownika dobowe i tygodniowe normy czasu pracy, częstotliwość wypłaty wynagrodzenia, wymiar urlopu wypoczynkowego oraz długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2) zapoznać się z regulaminem i instrukcjami obowiązującymi na jego stanowisku pracy,
3) odbyć przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także potwierdzić na piśmie fakt zapoznania się z tymi przepisami,
4) otrzymać nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących na stanowisku pracy oraz być poinformowanym o sposobie posługiwania się tymi środkami,
5) posiadać aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku.
2. Pracodawca ma obowiązek przeprowadzenia postępowania sprawdzającego wobec pracowników podejmujących pracę na stanowiskach, z którymi związany jest dostęp do informacji niejawnych.
§ 6
1. Do podstawowych obowiązków pracownika Urzędu należy dbałość o wykonywanie zadań publicznych oraz o środki publiczne, z uwzględnieniem interesów państwa oraz indywidualnych interesów obywateli.
2. Pracownik Urzędu zobowiązany jest w szczególności do:
1) przestrzegania prawa,
2) przestrzegania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych,
3) przestrzegania czasu pracy ustalonego w Urzędzie,
4) przestrzegania regulaminu i ustalonego w Urzędzie porządku,
5) wykonywania zadań sumiennie, sprawnie i bezstronnie,
6) dbania o dobro Urzędu, chronienia jego mienia i użytkowania go zgodnie z przeznaczeniem,
7) zachowywania porządku na swoim stanowisku pracy,
8) informowania organów, instytucji i osób fizycznych oraz udostępniania dokumentów znajdujących się w posiadaniu Urzędu, jeżeli prawo tego nie zabrania,
9) zachowania tajemnicy państwowej, służbowej i skarbowej w zakresie przez prawo przewidzianym,
10) zachowania uprzejmości i życzliwości w kontaktach ze zwierzchnikami, podwładnymi, współpracownikami oraz w kontaktach z obywatelami,
11) zachowania się z godnością w miejscu pracy i poza nim,
12) bieżącego śledzenia przepisów prawa dotyczących stanowiska pracy,
13) czuwania przy wykonywaniu swoich obowiązków, aby obywatel nie poniósł szkody wskutek nieznajomości prawa.
3. Pracownik jest zobowiązany sumiennie i starannie wykonywać pracę oraz wypełniać polecenia przełożonego.
4. Jeżeli w przekonaniu pracownika samorządowego polecenie przełożonego jest niezgodne z prawem, pracownik ten powinien przedstawić mu swoje zastrzeżenia; w razie pisemnego potwierdzenia polecenia, powinien je wykonać, zawiadamiając jednocześnie, Burmistrza o swoich zastrzeżeniach.
5. Pracownikowi samorządowemu nie wolno wykonywać poleceń, których wykonanie według jego przekonania stanowiłoby przestępstwo lub groziłoby niepowetowanymi stratami.
6. Pracownik samorządowy nie może wykonywać zajęć, które pozostawałyby w sprzeczności z jego obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność.
7. Pracownik samorządowy obowiązany jest w terminie 30 dni od podjęcia zatrudnienia, podjęcia działalności gospodarczej lub zmiany jej charakteru złożyć oświadczenie o prowadzeniu tej działalności gospodarczej.
8. Pracownik samorządowy jest obowiązany na żądanie pracodawcy do złożenia oświadczenia o stanie majątkowym, z zastrzeżeniem ust. 9.
9. Burmistrz, Zastępca Burmistrza, Sekretarz, Skarbnik Gminy Pisz oraz osoby wydające decyzje w imieniu Burmistrza są obowiązane do złożenia oświadczenia o stanie majątkowym w sposób i na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 roku, o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 roku Nr 142 poz. 1591 z późn. zm.).
ROZDZIAŁ III
CZAS PRACY
§ 7
1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w Urzędzie lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę.
2. Praca odbywa się w systemie podstawowym. Czas pracy wynosi 8 godzin na dobę i 40 godzin na tydzień.
3. Okres rozliczeniowy czasu pracy, o którym mowa w ust. 2 obejmuje trzy kolejne miesiące kalendarzowe, poczynając od 01 stycznia każdego roku.
4. W Urzędzie obowiązują godziny rozpoczynania i kończenia pracy: od poniedziałku do piątku od godziny 7.15 do godziny 15.15.
5. Pracodawca i pracownik w umowie o pracę ustalają dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w § 8 ust. 4.
6. Pracownik może świadczyć pracę w innych godzinach, aniżeli określone w ust. 4 po uzyskaniu pisemnej zgody Burmistrza.
7. Pracownicy Urzędu poza godzinami pracy mogą przebywać w budynku Urzędu po uzgodnieniu z bezpośrednim przełożonym w następujących godzinach: od 6.00 do 22.00.
8. Do czasu pracy wlicza się 15-minutową przerwę na odpoczynek.
9. Rozkład czasu pracy pracowników obsługi ustala Sekretarz, z zachowaniem przepisów o wymiarze czasu pracy.
10. Rozkład czasu pracy pracowników Urzędu Stanu Cywilnego, do których zakresu działania należą czynności związane z udzielaniem ślubów i ich obsługą oraz rejestracją zgonów, ustala Kierownik USC w sposób ograniczający liczbę nadgodzin do limitów wskazanych w Kodeksie pracy.
§ 8
1. Pracą w godzinach nadliczbowych jest praca ponad obowiązujące w Urzędzie dobowe i tygodniowe normy czasu, czyli ponad 8 godzin na dobę oraz ponad 40 godzin na tydzień..
2. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie:
1) konieczności prowadzenia akcji ratunkowej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,
2) szczególnych potrzeb pracodawcy.
3. Liczba godzin nadliczbowych, przepracowanych w związku z okolicznościami, określonymi w ust. 2 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 200 godzin w roku kalendarzowym. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym; ograniczenie to nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy.
4. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości:
1)100% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających:
a)w nocy,
b) w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy,
c) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy,
2) 50% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w innych dniach niż określonych w pkt. 1 niniejszego ustępu.
5. Dodatek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1 przysługuje także za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku w wysokości określonej w ust. 4.
6. W zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy.
7. Udzielenie czasu wolnego w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych może nastąpić także bez wniosku pracownika. W takim przypadku pracodawca udziela czasu wolnego od pracy, najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych, jednakże nie może to spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy. W tym przypadku pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
8. Pracownik powinien wykorzystać czas wolny od pracy w ciągu okresu rozliczeniowego, w terminie uzgodnionym z bezpośrednim przełożonym.
9. Pracownicy zarządzający Urzędem w imieniu pracodawcy, Sekretarz i Skarbnik Gminy Pisz i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych Urzędu wykonują, w razie konieczności pracę poza normalnymi godzinami pracy, bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, z zastrzeżeniem ust.10.
10. Pracownikom, o których mowa w ust. 9, z wyłączeniem pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy Urzędem, za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w ust.4, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy.
§ 9
Polecenie wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych jest wydawane każdorazowo przez Burmistrza, Zastępcę Burmistrza lub Sekretarza na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika, z zastrzeżeniem § 11 ust. 2.
§ 10
Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego żądanie.
§ 11
1. Jeżeli wymagają tego potrzeby Urzędu w szczególnych wypadkach pracownik może być zatrudniony w nocy oraz w niedzielę i święta.
2. Praca w godzinach nocnych oraz w niedziele i święta jest dozwolona tylko na wyraźne polecenie Burmistrza.
3. Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 22.00 a 6.00.
4. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego.
5. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu.
6. Pracownikowi wykonującemu pracę, na polecenie Burmistrza, w niedziele i święta, przysługuje inny dzień wolny od pracy na zasadach określonych w Kodeksie Pracy.
ROZDZIAŁ IV
OBECNOŚĆ W PRACY,ZWOLNIENIA, USPRAWIEDLIWIANIE NIEOBECNOŚCI I SPÓŹNIEŃ
§ 12
1. Pracownik potwierdza przybycie do pracy przez podpisanie listy obecności.
2. Lista obecności jest wyłożona w sekretariacie Urzędu.
3. Każdy pracownik powinien stawić się do pracy w takim czasie, aby w godzinach rozpoczęcia pracy znajdował się na swoim stanowisku pracy.
§ 13
Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:
1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,
3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,
4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,
5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.
§ 14
1. Jeżeli pracownik nie może stawić się do pracy z przyczyny z góry wiadomej, ma obowiązek uprzedzić o tym pracodawcę przynajmniej dzień wcześniej.
2. W razie nagłego zaistnienia przyczyn nieobecności, pracownik ma obowiązek zawiadomić, pracodawcę o przyczynie nieobecności i przewidywanym czasie jej trwania, w pierwszym dniu nieobecności w pracy, a najpóźniej w dniu następnym.
3. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 można dokonać osobiście, telefonicznie, pocztą elektroniczną, przez pocztę lub przez inne osoby.
4. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 2 może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika tego obowiązku w tym, w szczególności, jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników, albo innym zdarzeniem losowym. W takim przypadku pracownik zawiadamia pracodawcę o przyczynie nieobecności niezwłocznie po ustaniu okoliczności, o których mowa wyżej.
5. Pracownik ma obowiązek usprawiedliwić nieobecność w pracy, najpóźniej w dniu przystąpienia do pracy po okresie nieobecności, przedstawiając pracodawcy odpowiedni dowód.
§ 15
1. Czas pracy winien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową.
2. Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny dla załatwienia ważnych spraw osobistych. Zwolnienia udziela bezpośredni przełożony służbowy pracownika.
3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jeżeli odpracował czas zwolnienia. Czas odpracowania nie jest pracą w godzinach nadliczbowych. Termin odpracowania uzgadniany jest z bezpośrednim przełożonym służbowym pracownika.
4. Wyjście w celach prywatnych, jego czas oraz fakt jego odpracowania wpisywane są w ewidencji wyjść prywatnych w godzinach służbowych. Odpracowanie wyjścia prywatnego potwierdzane jest przez bezpośredniego przełożonego pracownika.
§ 16
1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy w trybie i na zasadach określonych przez przepisy Kodeksu pracy i przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie albo inne przepisy prawa.
2. W szczególności pracodawca obowiązany jest zwolnić od pracy pracownika:
1) na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia,
2) wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania,
3) wezwanego w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym lub sądowym. Łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego,
4) będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi,
5) na czas obejmujący:
a) 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
b) 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.
3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 pkt 1-3 pracodawca wydaje, na wniosek pracownika, zaświadczenie określające wysokość utraconego przez pracownika wynagrodzenia w celu uzyskania przez niego od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu, w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach.
4. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 pkt 4-5 pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
§ 17
1. Wyjście z pracy w celach służbowych pracownik wpisuje do ewidencji wyjść poza Urząd.
2. Polecenie wyjazdu w celach służbowych (delegację) podpisuje Burmistrz, Zastępca Burmistrza lub Sekretarz.
3. Pracownik może opuścić stanowisko pracy i teren Urzędu, po uprzednim powiadomieniu przełożonego i wpisaniu się odpowiednio w ewidencji wyjść poza Urząd albo ewidencji wyjść prywatnych w godzinach służbowych.
§ 18
Lista obecności, ewidencja wyjść prywatnych w godzinach służbowych, ewidencja wyjść poza Urząd oraz rejestr delegacji znajdują się w Wydziale Ogólnym Urzędu.
ROZDZIAŁ V
NAGRODY I WYRÓŻNIENIA
§ 19
1. Pracownicy, niezależnie od charakteru zatrudnienia i zajmowanego stanowiska, mogą być nagradzani i wyróżniani. Może to być w szczególności:
1) nagroda pieniężna,
2) pochwała pisemna,
3) pochwała publiczna.
2. Nagrody i wyróżnienia dla pracowników przyznaje Burmistrz na wniosek ich bezpośrednich przełożonych. Burmistrz ma prawo przyznać nagrody poszczególnym pracownikom Urzędu bez wyżej wymienionego wniosku.
3. Odpis pisma o przyznaniu nagrody lub wyróżnienia składa się do akt osobowych pracownika.
ROZDZIAŁ VI
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA I DYSCYPLINARNA
§ 20
1. Odpowiedzialność porządkową i dyscyplinarną pracowników samorządowych reguluje ustawa z dnia 22 marca 1990 roku o pracownikach samorządowych (tj. Dz.U. z 2001 roku Nr 142, poz. 1593 z późn. zm.) oraz Kodeks pracy.
2. W sprawach odpowiedzialności porządkowej i dyscyplinarnej pracowników samorządowych mianowanych, w kwestiach nie uregulowanych przepisami wskazanymi w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 34 ust. 1 i 3, art. 36 ust. 6 i art. 37 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (tj. Dz.U. z 2001 roku, Nr 86 poz. 953 z późn. zm.)
3. Za naruszenie obowiązków pracowniczych uważa się w szczególności:
1) nieprzestrzeganie przepisów bhp i przeciwpożarowych,
2) opuszczanie pracy bez usprawiedliwienia,
3) zakłócanie spokoju i porządku w miejscu pracy,
4) wykonywanie na terenie Urzędu prac nie związanych z zadaniami służbowymi,
5) złe lub niedbałe wykonywanie pracy i wynikające z tego uszkodzenie narzędzi, urządzeń i materiałów,
6) niewłaściwy stosunek do przełożonych, pracowników, podwładnych i interesantów,
7) stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwym lub po zażyciu narkotyków, spożywanie alkoholu lub zażywanie narkotyków na terenie Urzędu.
4. Za naruszenie przez pracowników samorządowych mianowanych obowiązków pracowniczych i nieprzestrzeganie regulaminu pracodawca może stosować:
1) karę porządkową upomnienia za przewinienie mniejszej wagi,
2) kary dyscyplinarne:
a) naganę,
b) naganę z ostrzeżeniem,
c) naganę z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres do dwóch lat do wyższej grupy wynagrodzenia lub na wyższe stanowisko,
d) przeniesienie na niższe stanowisko,
e) wydalenie z pracy w Urzędzie.
5. Pozostali pracownicy samorządowi ponoszą odpowiedzialność porządkową, wynikającą z art. 108 Kodeksu pracy, na podstawie którego pracodawca może stosować:
1) karę upomnienia,
2) karę nagany,
3) dodatkowo karę pieniężną - za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bhp lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy.
§ 21
1. Kary nie można zastosować po upływie 2 tygodni od dnia, gdy przełożony dowiedział się o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od chwili, gdy pracownik dopuścił się tego naruszenia.
2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
§ 22
1. Karę porządkową, określoną w §20 ust.4 pkt.1, wymierza bezpośredni przełożony pracownika samorządowego i zawiadamia go o tym na piśmie. Pracownik samorządowy może w ciągu trzech dni od doręczenia zawiadomienia o ukaraniu odwołać się do Burmistrza, który decyduje o jego uwzględnieniu lub odrzuceniu.
2. Kary porządkowe, określone w §20 ust.5, wymierza Burmistrz lub osoba przez niego upoważniona, a o karach wymienionych w §20 ust.4 pkt.2 orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji.
3. W ciągu 7 dni od zawiadomienia o ukaraniu pracownik może wnieść sprzeciw. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu.
4. Przepis ust. 3 nie dotyczy pracowników samorządowych mianowanych.
5. Odpis pisma o ukaraniu składa się do akt osobowych pracownika.
6. Po roku nienagannej pracy karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa się z akt osobowych pracownika.
7. Mając na uwadze osiągnięcia w pracy i nienaganne zachowanie się pracownika po ukaraniu pracodawca, może uznać karę za niebyłą przed upływem roku.
ROZDZIAŁ VII
OCHRONA PRACY KOBIET I MŁODOCIANYCH
§ 23
1. Kobiet nie wolno zatrudniać przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.
2. Niedozwolone jest zatrudnianie kobiet przy dźwiganiu ciężarów:
1) przy ręcznym podnoszeniu i przenoszeniu - przy pracy stałej - powyżej 12 kg, przy pracy dorywczej - powyżej 20 kg,
2) przy ręcznym podnoszeniu ciężarów pod górę (pochylnie, schody) - przy pracy stałej - powyżej 8kg, przy pracy dorywczej - powyżej 15 kg,
3) kobietom w ciąży i okresie karmienia nie wolno wykonywać prac wymienionych w pkt. 1 i 2, jeżeli występuje przekroczenie 1/4 określonych w nich wartości.
§ 24
1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.
2. Kobiety opiekującej się dzieckiem do lat 4 nie wolno, bez jej zgody, zatrudniać w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz delegować poza stałe miejsce pracy.
3. Kobietom w ciąży i w okresie karmienia nie wolno wykonywać:
1) prac w pozycji wymuszonej (pochylonej, na klęczkach, w przysiadzie),
2) prac w pozycji stojącej, łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej.
4. Kobietom w ciąży nie wolno wykonywać:
1) prac przy obsłudze monitorów ekranowych – powyżej 4 godzin na dobę,
2) prac na wysokości zagrażającej upadkiem oraz wchodzenia i schodzenia po drabinach.
§ 25
1. Pracodawca ma obowiązek przenieść kobietę w ciąży do innej pracy, jeżeli:
1) jest zatrudniona przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,
2) przedłoży orzeczenie lekarskie, że ze względu na ciążę nie powinna wykonywać dotychczasowej pracy.
2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy pociąga za sobą obniżenie wynagrodzenia, pracownicy należy się dodatek wyrównawczy.
§ 26
1. Pracownica, która karmi dziecko piersią, ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy, wliczanych do czasu pracy. Pracownica, która karmi więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie.
2. Przerwa na karmienie nie przysługuje pracownicy, która jest zatrudniona na czas krótszy niż 4 godziny dziennie. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.
§ 27
Warunki pracy osób młodocianych i niepełnosprawnych regulują przepisy szczególne.
ROZDZIAŁ VIII
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
§ 28
1. Pracodawca zapewnia pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, a w szczególności z działem X Kodeksu pracy i Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (j.t. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.).
2. Pracodawca zapewnia przeszkolenie każdego przyjmowanego pracownika w zakresie ogólnych zasad i przepisów bhp na stanowisku, na którym pracownik został zatrudniony.
3. Przeszkolony pracownik składa pisemne oświadczenie w tej sprawie, które dołącza się do jego akt osobowych.
§ 29
1. Przed dopuszczeniem do pracy pracownik jest kierowany przez pracodawcę na wstępne badania lekarskie.
2. W czasie zatrudnienia pracownik podlega badaniom okresowym, a w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni pracownik podlega także badaniom kontrolnym.
3. Badania są przeprowadzane na koszt pracodawcy.
§ 30
Bezpośredni przełożony pracownika odpowiada za dostarczenie pracownikowi niezbędnych do pracy środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego oraz wykonuje nadzór nad ich właściwym stosowaniem i rozliczaniem się z nich.
§ 31
1. Rodzaj środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonym stanowisku pracy jest niezbędne, przewidziany okres używania odzieży i obuwia roboczego oraz tabelę norm przydziału i wykaz stanowisk, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego spełniającego warunki bhp określa się w drodze odrębnego zarządzenia.
2. Pracownik obowiązany jest wykorzystywać środki bhp zgodnie z ich przeznaczeniem wyłącznie do celów służbowych chyba, że stanowią jego własność.
§ 32
1. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego przysługuje ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.
2. Pracownikowi używającemu odzieży roboczej przysługuje ekwiwalent pieniężny za ich pranie w wysokości faktycznie poniesionych kosztów.
§ 33
Pracodawca obowiązany jest informować pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną przez nich pracą. Jeżeli omawiane ryzyko dotyczy określonej grupy zawodowej informacji udziela się na piśmie przez umieszczenie jej na tablicy ogłoszeń. W przypadku, gdy ryzyko zawodowe związane jest z określonymi stanowiskami pracy, właściwa informacja o nim przekazywana jest ustnie każdemu pracownikowi, zatrudnionemu na takim stanowisku.
§ 34
Pracodawca w razie takiej konieczności przeprowadza, na swój koszt, badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w zakładzie pracy, a wyniki tych badań i pomiarów udostępnia pracownikom poprzez umieszczenie ich na tablicy ogłoszeń.
§ 35
1. W przypadku, gdy pracownik zauważy usterki maszyn, urządzeń, narzędzi itp. ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić o tym przełożonego.
2. W przypadku, gdy pracownik uległ wypadkowi na terenie Urzędu - a stan jego zdrowia na to pozwala - winien niezwłocznie zawiadomić o zdarzeniu przełożonego.
3. Każdy pracownik, który zauważył wypadek, winien niezwłocznie zawiadomić o nim przełożonego.
ROZDZIAŁ IX
URLOPY WYPOCZYNKOWE
§ 36
1. Pracownik ma prawo do corocznego, płatnego, nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego. Wymiar i zasady przyznawania urlopów wypoczynkowych określa Kodeks pracy.
2. Na wniosek pracownika urlop wypoczynkowy może być udzielony w częściach. Przynajmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
§ 37
1. W Urzędzie nie obowiązuje plan urlopów.
2. Pracownicy wykorzystują urlopy po uzgodnieniu ich terminu z bezpośrednim przełożonym.
§ 38
1. Pracownik może rozpocząć urlop wyłącznie po uzyskaniu na karcie urlopowej pisemnej zgody bezpośredniego przełożonego i złożeniu tej karty w Wydziale Ogólnym Urzędu.
2. Część urlopu nie wykorzystaną z powodu: czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, odbywania ćwiczeń wojskowych, przeszkolenia wojskowego przez okres do 3 miesięcy, urlopu macierzyńskiego - pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.
3. Urlopu nie wykorzystanego w danym roku kalendarzowym należy pracownikowi udzielić najpóźniej do końca I kwartału następnego roku.
4. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował.
§ 39
W okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownik jest obowiązany wykorzystać przysługujący mu urlop, jeżeli w tym okresie pracodawca udzieli mu urlopu.
§ 40
1. Termin urlopu uzgodniony w sposób, o którym mowa w § 37 ust. 2 może zostać przesunięty na wniosek pracownika, umotywowany ważnymi przyczynami, jak również z powodu szczególnych potrzeb Urzędu.
2. W wyjątkowych okolicznościach, które nie były znane w chwili rozpoczynania urlopu, pracodawca może odwołać pracownika z urlopu. Pracodawca ponosi koszty poniesione w bezpośrednim związku z odwołaniem pracownika z urlopu.
§ 41
Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.
ROZDZIAŁ X
TERMIN, MIEJSCE I CZAS WYPŁATY WYNAGRODZENIA
§ 42
1. Wynagrodzenie za pracę wypłacane jest pracownikom z dołu w terminie do dwudziestego ósmego dnia każdego miesiąca, a gdy powyższe dni przypadną w sobotę, niedzielę lub święto, to wynagrodzenia wypłacane będą odpowiednio w ostatni dzień roboczy poprzedzający te dni.
2. Wynagrodzenie wypłacane jest w punkcie kasowym lub za pisemną zgodą pracownika przekazywane jest na konto osobiste pracownika (typu ROR) przez bank obsługujący Urząd.
RODZIAŁ XI
UPRAWNIENIA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH
§ 43
1. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekroczyć 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
2. Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
3. Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
4. Wymiar czasu pracy ustalony zgodnie z ust. 1 lub 2 obowiązuje od dnia następującego po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności.
§ 44
Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy.
§ 45
Stosowanie norm czasu pracy, o których mowa w § 43 nie powoduje obniżenia wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.
§ 46
1. Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.
2. Urlop, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów.
3. Jeżeli wymiar urlopu dodatkowego, o którym mowa w ust. 2 jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast tego urlopu przysługuje urlop dodatkowy określony w ust. 1.
§ 47
1. Osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
1) w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku na wniosek lekarza, pod którego opieką znajduje się ta osoba,
2) w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
2. Wynagrodzenie za czas zwolnień od pracy, o których mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
3. Łączny wymiar urlopu określonego w § 46 i zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym.
ROZDZIAŁ XII
PRZEPISY PORZĄDKOWE I KOŃCOWE
§ 48
W czasie godzin pracy pracownicy mają obowiązek nosić identyfikatory.
§ 49
1. Po zakończeniu pracy każdy pracownik obowiązany jest uporządkować swoje stanowisko pracy oraz zabezpieczyć powierzone mu narzędzia, sprzęt, dokumenty i pieczęcie.
2. Pracownik opuszczający pomieszczenie pracy jako ostatni zobowiązany jest do:
1) zabezpieczenia swojego stanowiska pracy,
2) sprawdzenia i zabezpieczenia wszelkich urządzeń elektrycznych i zaworów wodociągowych,
3) zamknięcia drzwi i okien.
§ 50
Na terenie Urzędu palenie tytoniu jest dozwolone tylko w miejscach do tego wyznaczonych.
§ 51
Pracownik ma prawo wynosić poza teren Urzędu przedmioty stanowiące własność pracodawcy, tylko za zgodą bezpośredniego przełożonego i za pokwitowaniem.
§ 52
Pracownik, którego stosunek pracy ulega rozwiązaniu ma obowiązek rozliczyć się ze swoich zobowiązań, a w szczególności z przedmiotów i urządzeń, które pobrał w związku z wykonywaną pracą.
§ 53
Regulaminy obowiązujące w Urzędzie, a także inne przepisy związane ze stosunkiem pracy są do wglądu w Wydziale Ogólnym Urzędu.
§ 54
1. Każdy pracownik przed dopuszczeniem do pracy obowiązany jest do zapoznania się z regulaminem.
2. Oświadczenie o zapoznaniu się z treścią regulaminu zaopatrzone w podpis pracownika i datę dołączone jest do akt osobowych.
§ 55
W sprawach nie uregulowanych w regulaminie mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy, ustawy o pracownikach samorządowych, przepisy wykonawcze do Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy.
§ 56
Regulamin wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości pracowników.
§ 1
Nadaję Regulamin Pracy Urzędowi Miejskiemu w Piszu w brzmieniu stanowiącym załącznik do niniejszego zarządzenia.
§ 2
Tracą moc: Zarządzenie Nr 34/04 Burmistrza Gminy i Miasta Pisz z dnia 8 kwietnia 2004 r. w sprawie nadania Regulaminu Pracy Urzędowi Gminy i Miasta Pisz, Zarządzenie Nr 110/05 Burmistrza Pisza z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie zmiany Regulaminu Pracy Urzędu Gminy i Miasta w Piszu, Zarządzenie Nr 137/07 Burmistrza Pisza z dnia 30 października 2007 r. w sprawie zmiany Regulaminu Pracy Urzędu Miejskiego w Piszu i Zarządzenie Nr 159/07 Burmistrza Pisza z dnia 14 grudnia 2007 r. w sprawie zmiany Regulaminu Pracy Urzędu Miejskiego w Piszu.
§ 3
Wykonanie zarządzenia powierzam Sekretarzowi Gminy Pisz.
§ 4
Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości pracowników.
Załącznik do Zarządzenia Nr 30/08
Burmistrza Pisza
z dnia 25 lutego 2008 r.
REGULAMIN PRACY
URZĘDU MIEJSKIEGO W PISZU
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY WSTĘPNE
§ 1
1. Regulamin pracy, zwany dalej „regulaminem” ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.
2. Regulamin obowiązuje wszystkich pracowników, bez względu na zajmowane stanowisko i wymiar czasu pracy.
§ 2
Ilekroć w regulaminie jest mowa o:
1) przepisach prawa pracy – oznacza to ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (j. t Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) oraz przepisy wydane na jej podstawie,
2) pracodawcy – oznacza to Urząd Miejski w Piszu, w imieniu którego czynności z zakresu prawa pracy wykonuje Burmistrz Pisza,
3) pracowniku – oznacza to osobę zatrudnioną w Urzędzie Miejskim w Piszu na podstawie przepisów prawa pracy oraz ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (j. t. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 z późn. zm.),
4) Urzędzie – oznacza to Urząd Miejski w Piszu,
5) Burmistrzu – oznacza to Burmistrza Pisza,
6) Zastępcy Burmistrza – oznacza to Zastępcę Burmistrza Pisza,
7) Sekretarzu – oznacza to Sekretarza Gminy Pisz.
ROZDZIAŁ II
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCY I PRACOWNIKÓW
§ 3
1. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami,
2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,
3) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie,
4) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nie określony, albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy,
5) przeciwdziałać wszelkim nieakceptowanym zachowaniom o charakterze seksualnym lub odnoszącym się do płci pracownika, których celem lub skutkiem jest naruszenie godności lub poniżenie albo upokorzenie pracownika,
6) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
7) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
8) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
9) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe lub szkoły wyższej warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego wykonywania pracy,
10) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników,
11) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy,
12) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników,
13) wpływać na kształtowanie w Urzędzie zasad współżycia społecznego.
2. Ponadto, pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi tj. wszelkim działaniom lub zachowaniom dotyczącym pracownika lub skierowanym przeciwko pracownikowi, polegającym na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołującym u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodującym lub mającym na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, i izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
§ 4
1. Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:
1) imię (imiona) i nazwisko,
2) imiona rodziców,
3) datę urodzenia,
4) miejsce zamieszkania (adres do korespondencji),
5) wykształcenie,
6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia.
2. Udostępnienie pracodawcy danych osobowych następuje w formie oświadczenia osoby, której one dotyczą, składanego stosownie do przepisów o ochronie danych osobowych. Pracodawca ma również prawo żądać udokumentowania danych osobowych, o których mowa w ust. 1.
3. Pracodawca może żądać podania innych danych osobowych niż określone w ust. 1, jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów.
§ 5
1. Przed przystąpieniem do pracy pracownik powinien:
1) otrzymać pisemną umowę o pracę określającą rodzaj pracy i miejsce jej wykonywania oraz wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia, wymiar czasu pracy, termin rozpoczęcia pracy, obowiązujące pracownika dobowe i tygodniowe normy czasu pracy, częstotliwość wypłaty wynagrodzenia, wymiar urlopu wypoczynkowego oraz długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2) zapoznać się z regulaminem i instrukcjami obowiązującymi na jego stanowisku pracy,
3) odbyć przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także potwierdzić na piśmie fakt zapoznania się z tymi przepisami,
4) otrzymać nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących na stanowisku pracy oraz być poinformowanym o sposobie posługiwania się tymi środkami,
5) posiadać aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku.
2. Pracodawca ma obowiązek przeprowadzenia postępowania sprawdzającego wobec pracowników podejmujących pracę na stanowiskach, z którymi związany jest dostęp do informacji niejawnych.
§ 6
1. Do podstawowych obowiązków pracownika Urzędu należy dbałość o wykonywanie zadań publicznych oraz o środki publiczne, z uwzględnieniem interesów państwa oraz indywidualnych interesów obywateli.
2. Pracownik Urzędu zobowiązany jest w szczególności do:
1) przestrzegania prawa,
2) przestrzegania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych,
3) przestrzegania czasu pracy ustalonego w Urzędzie,
4) przestrzegania regulaminu i ustalonego w Urzędzie porządku,
5) wykonywania zadań sumiennie, sprawnie i bezstronnie,
6) dbania o dobro Urzędu, chronienia jego mienia i użytkowania go zgodnie z przeznaczeniem,
7) zachowywania porządku na swoim stanowisku pracy,
8) informowania organów, instytucji i osób fizycznych oraz udostępniania dokumentów znajdujących się w posiadaniu Urzędu, jeżeli prawo tego nie zabrania,
9) zachowania tajemnicy państwowej, służbowej i skarbowej w zakresie przez prawo przewidzianym,
10) zachowania uprzejmości i życzliwości w kontaktach ze zwierzchnikami, podwładnymi, współpracownikami oraz w kontaktach z obywatelami,
11) zachowania się z godnością w miejscu pracy i poza nim,
12) bieżącego śledzenia przepisów prawa dotyczących stanowiska pracy,
13) czuwania przy wykonywaniu swoich obowiązków, aby obywatel nie poniósł szkody wskutek nieznajomości prawa.
3. Pracownik jest zobowiązany sumiennie i starannie wykonywać pracę oraz wypełniać polecenia przełożonego.
4. Jeżeli w przekonaniu pracownika samorządowego polecenie przełożonego jest niezgodne z prawem, pracownik ten powinien przedstawić mu swoje zastrzeżenia; w razie pisemnego potwierdzenia polecenia, powinien je wykonać, zawiadamiając jednocześnie, Burmistrza o swoich zastrzeżeniach.
5. Pracownikowi samorządowemu nie wolno wykonywać poleceń, których wykonanie według jego przekonania stanowiłoby przestępstwo lub groziłoby niepowetowanymi stratami.
6. Pracownik samorządowy nie może wykonywać zajęć, które pozostawałyby w sprzeczności z jego obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność.
7. Pracownik samorządowy obowiązany jest w terminie 30 dni od podjęcia zatrudnienia, podjęcia działalności gospodarczej lub zmiany jej charakteru złożyć oświadczenie o prowadzeniu tej działalności gospodarczej.
8. Pracownik samorządowy jest obowiązany na żądanie pracodawcy do złożenia oświadczenia o stanie majątkowym, z zastrzeżeniem ust. 9.
9. Burmistrz, Zastępca Burmistrza, Sekretarz, Skarbnik Gminy Pisz oraz osoby wydające decyzje w imieniu Burmistrza są obowiązane do złożenia oświadczenia o stanie majątkowym w sposób i na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 roku, o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 roku Nr 142 poz. 1591 z późn. zm.).
ROZDZIAŁ III
CZAS PRACY
§ 7
1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w Urzędzie lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę.
2. Praca odbywa się w systemie podstawowym. Czas pracy wynosi 8 godzin na dobę i 40 godzin na tydzień.
3. Okres rozliczeniowy czasu pracy, o którym mowa w ust. 2 obejmuje trzy kolejne miesiące kalendarzowe, poczynając od 01 stycznia każdego roku.
4. W Urzędzie obowiązują godziny rozpoczynania i kończenia pracy: od poniedziałku do piątku od godziny 7.15 do godziny 15.15.
5. Pracodawca i pracownik w umowie o pracę ustalają dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w § 8 ust. 4.
6. Pracownik może świadczyć pracę w innych godzinach, aniżeli określone w ust. 4 po uzyskaniu pisemnej zgody Burmistrza.
7. Pracownicy Urzędu poza godzinami pracy mogą przebywać w budynku Urzędu po uzgodnieniu z bezpośrednim przełożonym w następujących godzinach: od 6.00 do 22.00.
8. Do czasu pracy wlicza się 15-minutową przerwę na odpoczynek.
9. Rozkład czasu pracy pracowników obsługi ustala Sekretarz, z zachowaniem przepisów o wymiarze czasu pracy.
10. Rozkład czasu pracy pracowników Urzędu Stanu Cywilnego, do których zakresu działania należą czynności związane z udzielaniem ślubów i ich obsługą oraz rejestracją zgonów, ustala Kierownik USC w sposób ograniczający liczbę nadgodzin do limitów wskazanych w Kodeksie pracy.
§ 8
1. Pracą w godzinach nadliczbowych jest praca ponad obowiązujące w Urzędzie dobowe i tygodniowe normy czasu, czyli ponad 8 godzin na dobę oraz ponad 40 godzin na tydzień..
2. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie:
1) konieczności prowadzenia akcji ratunkowej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,
2) szczególnych potrzeb pracodawcy.
3. Liczba godzin nadliczbowych, przepracowanych w związku z okolicznościami, określonymi w ust. 2 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 200 godzin w roku kalendarzowym. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym; ograniczenie to nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy.
4. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości:
1)100% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających:
a)w nocy,
b) w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy,
c) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy,
2) 50% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w innych dniach niż określonych w pkt. 1 niniejszego ustępu.
5. Dodatek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1 przysługuje także za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku w wysokości określonej w ust. 4.
6. W zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy.
7. Udzielenie czasu wolnego w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych może nastąpić także bez wniosku pracownika. W takim przypadku pracodawca udziela czasu wolnego od pracy, najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych, jednakże nie może to spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy. W tym przypadku pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
8. Pracownik powinien wykorzystać czas wolny od pracy w ciągu okresu rozliczeniowego, w terminie uzgodnionym z bezpośrednim przełożonym.
9. Pracownicy zarządzający Urzędem w imieniu pracodawcy, Sekretarz i Skarbnik Gminy Pisz i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych Urzędu wykonują, w razie konieczności pracę poza normalnymi godzinami pracy, bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, z zastrzeżeniem ust.10.
10. Pracownikom, o których mowa w ust. 9, z wyłączeniem pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy Urzędem, za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w ust.4, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy.
§ 9
Polecenie wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych jest wydawane każdorazowo przez Burmistrza, Zastępcę Burmistrza lub Sekretarza na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika, z zastrzeżeniem § 11 ust. 2.
§ 10
Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego żądanie.
§ 11
1. Jeżeli wymagają tego potrzeby Urzędu w szczególnych wypadkach pracownik może być zatrudniony w nocy oraz w niedzielę i święta.
2. Praca w godzinach nocnych oraz w niedziele i święta jest dozwolona tylko na wyraźne polecenie Burmistrza.
3. Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 22.00 a 6.00.
4. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego.
5. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu.
6. Pracownikowi wykonującemu pracę, na polecenie Burmistrza, w niedziele i święta, przysługuje inny dzień wolny od pracy na zasadach określonych w Kodeksie Pracy.
ROZDZIAŁ IV
OBECNOŚĆ W PRACY,ZWOLNIENIA, USPRAWIEDLIWIANIE NIEOBECNOŚCI I SPÓŹNIEŃ
§ 12
1. Pracownik potwierdza przybycie do pracy przez podpisanie listy obecności.
2. Lista obecności jest wyłożona w sekretariacie Urzędu.
3. Każdy pracownik powinien stawić się do pracy w takim czasie, aby w godzinach rozpoczęcia pracy znajdował się na swoim stanowisku pracy.
§ 13
Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:
1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,
3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,
4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,
5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.
§ 14
1. Jeżeli pracownik nie może stawić się do pracy z przyczyny z góry wiadomej, ma obowiązek uprzedzić o tym pracodawcę przynajmniej dzień wcześniej.
2. W razie nagłego zaistnienia przyczyn nieobecności, pracownik ma obowiązek zawiadomić, pracodawcę o przyczynie nieobecności i przewidywanym czasie jej trwania, w pierwszym dniu nieobecności w pracy, a najpóźniej w dniu następnym.
3. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 można dokonać osobiście, telefonicznie, pocztą elektroniczną, przez pocztę lub przez inne osoby.
4. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 2 może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika tego obowiązku w tym, w szczególności, jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników, albo innym zdarzeniem losowym. W takim przypadku pracownik zawiadamia pracodawcę o przyczynie nieobecności niezwłocznie po ustaniu okoliczności, o których mowa wyżej.
5. Pracownik ma obowiązek usprawiedliwić nieobecność w pracy, najpóźniej w dniu przystąpienia do pracy po okresie nieobecności, przedstawiając pracodawcy odpowiedni dowód.
§ 15
1. Czas pracy winien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową.
2. Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny dla załatwienia ważnych spraw osobistych. Zwolnienia udziela bezpośredni przełożony służbowy pracownika.
3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jeżeli odpracował czas zwolnienia. Czas odpracowania nie jest pracą w godzinach nadliczbowych. Termin odpracowania uzgadniany jest z bezpośrednim przełożonym służbowym pracownika.
4. Wyjście w celach prywatnych, jego czas oraz fakt jego odpracowania wpisywane są w ewidencji wyjść prywatnych w godzinach służbowych. Odpracowanie wyjścia prywatnego potwierdzane jest przez bezpośredniego przełożonego pracownika.
§ 16
1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy w trybie i na zasadach określonych przez przepisy Kodeksu pracy i przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie albo inne przepisy prawa.
2. W szczególności pracodawca obowiązany jest zwolnić od pracy pracownika:
1) na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia,
2) wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania,
3) wezwanego w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym lub sądowym. Łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego,
4) będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi,
5) na czas obejmujący:
a) 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
b) 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.
3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 pkt 1-3 pracodawca wydaje, na wniosek pracownika, zaświadczenie określające wysokość utraconego przez pracownika wynagrodzenia w celu uzyskania przez niego od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu, w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach.
4. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 pkt 4-5 pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
§ 17
1. Wyjście z pracy w celach służbowych pracownik wpisuje do ewidencji wyjść poza Urząd.
2. Polecenie wyjazdu w celach służbowych (delegację) podpisuje Burmistrz, Zastępca Burmistrza lub Sekretarz.
3. Pracownik może opuścić stanowisko pracy i teren Urzędu, po uprzednim powiadomieniu przełożonego i wpisaniu się odpowiednio w ewidencji wyjść poza Urząd albo ewidencji wyjść prywatnych w godzinach służbowych.
§ 18
Lista obecności, ewidencja wyjść prywatnych w godzinach służbowych, ewidencja wyjść poza Urząd oraz rejestr delegacji znajdują się w Wydziale Ogólnym Urzędu.
ROZDZIAŁ V
NAGRODY I WYRÓŻNIENIA
§ 19
1. Pracownicy, niezależnie od charakteru zatrudnienia i zajmowanego stanowiska, mogą być nagradzani i wyróżniani. Może to być w szczególności:
1) nagroda pieniężna,
2) pochwała pisemna,
3) pochwała publiczna.
2. Nagrody i wyróżnienia dla pracowników przyznaje Burmistrz na wniosek ich bezpośrednich przełożonych. Burmistrz ma prawo przyznać nagrody poszczególnym pracownikom Urzędu bez wyżej wymienionego wniosku.
3. Odpis pisma o przyznaniu nagrody lub wyróżnienia składa się do akt osobowych pracownika.
ROZDZIAŁ VI
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA I DYSCYPLINARNA
§ 20
1. Odpowiedzialność porządkową i dyscyplinarną pracowników samorządowych reguluje ustawa z dnia 22 marca 1990 roku o pracownikach samorządowych (tj. Dz.U. z 2001 roku Nr 142, poz. 1593 z późn. zm.) oraz Kodeks pracy.
2. W sprawach odpowiedzialności porządkowej i dyscyplinarnej pracowników samorządowych mianowanych, w kwestiach nie uregulowanych przepisami wskazanymi w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 34 ust. 1 i 3, art. 36 ust. 6 i art. 37 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (tj. Dz.U. z 2001 roku, Nr 86 poz. 953 z późn. zm.)
3. Za naruszenie obowiązków pracowniczych uważa się w szczególności:
1) nieprzestrzeganie przepisów bhp i przeciwpożarowych,
2) opuszczanie pracy bez usprawiedliwienia,
3) zakłócanie spokoju i porządku w miejscu pracy,
4) wykonywanie na terenie Urzędu prac nie związanych z zadaniami służbowymi,
5) złe lub niedbałe wykonywanie pracy i wynikające z tego uszkodzenie narzędzi, urządzeń i materiałów,
6) niewłaściwy stosunek do przełożonych, pracowników, podwładnych i interesantów,
7) stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwym lub po zażyciu narkotyków, spożywanie alkoholu lub zażywanie narkotyków na terenie Urzędu.
4. Za naruszenie przez pracowników samorządowych mianowanych obowiązków pracowniczych i nieprzestrzeganie regulaminu pracodawca może stosować:
1) karę porządkową upomnienia za przewinienie mniejszej wagi,
2) kary dyscyplinarne:
a) naganę,
b) naganę z ostrzeżeniem,
c) naganę z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres do dwóch lat do wyższej grupy wynagrodzenia lub na wyższe stanowisko,
d) przeniesienie na niższe stanowisko,
e) wydalenie z pracy w Urzędzie.
5. Pozostali pracownicy samorządowi ponoszą odpowiedzialność porządkową, wynikającą z art. 108 Kodeksu pracy, na podstawie którego pracodawca może stosować:
1) karę upomnienia,
2) karę nagany,
3) dodatkowo karę pieniężną - za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bhp lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy.
§ 21
1. Kary nie można zastosować po upływie 2 tygodni od dnia, gdy przełożony dowiedział się o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od chwili, gdy pracownik dopuścił się tego naruszenia.
2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
§ 22
1. Karę porządkową, określoną w §20 ust.4 pkt.1, wymierza bezpośredni przełożony pracownika samorządowego i zawiadamia go o tym na piśmie. Pracownik samorządowy może w ciągu trzech dni od doręczenia zawiadomienia o ukaraniu odwołać się do Burmistrza, który decyduje o jego uwzględnieniu lub odrzuceniu.
2. Kary porządkowe, określone w §20 ust.5, wymierza Burmistrz lub osoba przez niego upoważniona, a o karach wymienionych w §20 ust.4 pkt.2 orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji.
3. W ciągu 7 dni od zawiadomienia o ukaraniu pracownik może wnieść sprzeciw. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu.
4. Przepis ust. 3 nie dotyczy pracowników samorządowych mianowanych.
5. Odpis pisma o ukaraniu składa się do akt osobowych pracownika.
6. Po roku nienagannej pracy karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa się z akt osobowych pracownika.
7. Mając na uwadze osiągnięcia w pracy i nienaganne zachowanie się pracownika po ukaraniu pracodawca, może uznać karę za niebyłą przed upływem roku.
ROZDZIAŁ VII
OCHRONA PRACY KOBIET I MŁODOCIANYCH
§ 23
1. Kobiet nie wolno zatrudniać przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.
2. Niedozwolone jest zatrudnianie kobiet przy dźwiganiu ciężarów:
1) przy ręcznym podnoszeniu i przenoszeniu - przy pracy stałej - powyżej 12 kg, przy pracy dorywczej - powyżej 20 kg,
2) przy ręcznym podnoszeniu ciężarów pod górę (pochylnie, schody) - przy pracy stałej - powyżej 8kg, przy pracy dorywczej - powyżej 15 kg,
3) kobietom w ciąży i okresie karmienia nie wolno wykonywać prac wymienionych w pkt. 1 i 2, jeżeli występuje przekroczenie 1/4 określonych w nich wartości.
§ 24
1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.
2. Kobiety opiekującej się dzieckiem do lat 4 nie wolno, bez jej zgody, zatrudniać w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz delegować poza stałe miejsce pracy.
3. Kobietom w ciąży i w okresie karmienia nie wolno wykonywać:
1) prac w pozycji wymuszonej (pochylonej, na klęczkach, w przysiadzie),
2) prac w pozycji stojącej, łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej.
4. Kobietom w ciąży nie wolno wykonywać:
1) prac przy obsłudze monitorów ekranowych – powyżej 4 godzin na dobę,
2) prac na wysokości zagrażającej upadkiem oraz wchodzenia i schodzenia po drabinach.
§ 25
1. Pracodawca ma obowiązek przenieść kobietę w ciąży do innej pracy, jeżeli:
1) jest zatrudniona przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,
2) przedłoży orzeczenie lekarskie, że ze względu na ciążę nie powinna wykonywać dotychczasowej pracy.
2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy pociąga za sobą obniżenie wynagrodzenia, pracownicy należy się dodatek wyrównawczy.
§ 26
1. Pracownica, która karmi dziecko piersią, ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy, wliczanych do czasu pracy. Pracownica, która karmi więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie.
2. Przerwa na karmienie nie przysługuje pracownicy, która jest zatrudniona na czas krótszy niż 4 godziny dziennie. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.
§ 27
Warunki pracy osób młodocianych i niepełnosprawnych regulują przepisy szczególne.
ROZDZIAŁ VIII
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
§ 28
1. Pracodawca zapewnia pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, a w szczególności z działem X Kodeksu pracy i Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (j.t. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.).
2. Pracodawca zapewnia przeszkolenie każdego przyjmowanego pracownika w zakresie ogólnych zasad i przepisów bhp na stanowisku, na którym pracownik został zatrudniony.
3. Przeszkolony pracownik składa pisemne oświadczenie w tej sprawie, które dołącza się do jego akt osobowych.
§ 29
1. Przed dopuszczeniem do pracy pracownik jest kierowany przez pracodawcę na wstępne badania lekarskie.
2. W czasie zatrudnienia pracownik podlega badaniom okresowym, a w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni pracownik podlega także badaniom kontrolnym.
3. Badania są przeprowadzane na koszt pracodawcy.
§ 30
Bezpośredni przełożony pracownika odpowiada za dostarczenie pracownikowi niezbędnych do pracy środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego oraz wykonuje nadzór nad ich właściwym stosowaniem i rozliczaniem się z nich.
§ 31
1. Rodzaj środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonym stanowisku pracy jest niezbędne, przewidziany okres używania odzieży i obuwia roboczego oraz tabelę norm przydziału i wykaz stanowisk, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego spełniającego warunki bhp określa się w drodze odrębnego zarządzenia.
2. Pracownik obowiązany jest wykorzystywać środki bhp zgodnie z ich przeznaczeniem wyłącznie do celów służbowych chyba, że stanowią jego własność.
§ 32
1. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego przysługuje ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.
2. Pracownikowi używającemu odzieży roboczej przysługuje ekwiwalent pieniężny za ich pranie w wysokości faktycznie poniesionych kosztów.
§ 33
Pracodawca obowiązany jest informować pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną przez nich pracą. Jeżeli omawiane ryzyko dotyczy określonej grupy zawodowej informacji udziela się na piśmie przez umieszczenie jej na tablicy ogłoszeń. W przypadku, gdy ryzyko zawodowe związane jest z określonymi stanowiskami pracy, właściwa informacja o nim przekazywana jest ustnie każdemu pracownikowi, zatrudnionemu na takim stanowisku.
§ 34
Pracodawca w razie takiej konieczności przeprowadza, na swój koszt, badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w zakładzie pracy, a wyniki tych badań i pomiarów udostępnia pracownikom poprzez umieszczenie ich na tablicy ogłoszeń.
§ 35
1. W przypadku, gdy pracownik zauważy usterki maszyn, urządzeń, narzędzi itp. ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić o tym przełożonego.
2. W przypadku, gdy pracownik uległ wypadkowi na terenie Urzędu - a stan jego zdrowia na to pozwala - winien niezwłocznie zawiadomić o zdarzeniu przełożonego.
3. Każdy pracownik, który zauważył wypadek, winien niezwłocznie zawiadomić o nim przełożonego.
ROZDZIAŁ IX
URLOPY WYPOCZYNKOWE
§ 36
1. Pracownik ma prawo do corocznego, płatnego, nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego. Wymiar i zasady przyznawania urlopów wypoczynkowych określa Kodeks pracy.
2. Na wniosek pracownika urlop wypoczynkowy może być udzielony w częściach. Przynajmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
§ 37
1. W Urzędzie nie obowiązuje plan urlopów.
2. Pracownicy wykorzystują urlopy po uzgodnieniu ich terminu z bezpośrednim przełożonym.
§ 38
1. Pracownik może rozpocząć urlop wyłącznie po uzyskaniu na karcie urlopowej pisemnej zgody bezpośredniego przełożonego i złożeniu tej karty w Wydziale Ogólnym Urzędu.
2. Część urlopu nie wykorzystaną z powodu: czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, odbywania ćwiczeń wojskowych, przeszkolenia wojskowego przez okres do 3 miesięcy, urlopu macierzyńskiego - pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.
3. Urlopu nie wykorzystanego w danym roku kalendarzowym należy pracownikowi udzielić najpóźniej do końca I kwartału następnego roku.
4. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował.
§ 39
W okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownik jest obowiązany wykorzystać przysługujący mu urlop, jeżeli w tym okresie pracodawca udzieli mu urlopu.
§ 40
1. Termin urlopu uzgodniony w sposób, o którym mowa w § 37 ust. 2 może zostać przesunięty na wniosek pracownika, umotywowany ważnymi przyczynami, jak również z powodu szczególnych potrzeb Urzędu.
2. W wyjątkowych okolicznościach, które nie były znane w chwili rozpoczynania urlopu, pracodawca może odwołać pracownika z urlopu. Pracodawca ponosi koszty poniesione w bezpośrednim związku z odwołaniem pracownika z urlopu.
§ 41
Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.
ROZDZIAŁ X
TERMIN, MIEJSCE I CZAS WYPŁATY WYNAGRODZENIA
§ 42
1. Wynagrodzenie za pracę wypłacane jest pracownikom z dołu w terminie do dwudziestego ósmego dnia każdego miesiąca, a gdy powyższe dni przypadną w sobotę, niedzielę lub święto, to wynagrodzenia wypłacane będą odpowiednio w ostatni dzień roboczy poprzedzający te dni.
2. Wynagrodzenie wypłacane jest w punkcie kasowym lub za pisemną zgodą pracownika przekazywane jest na konto osobiste pracownika (typu ROR) przez bank obsługujący Urząd.
RODZIAŁ XI
UPRAWNIENIA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH
§ 43
1. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekroczyć 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
2. Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
3. Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
4. Wymiar czasu pracy ustalony zgodnie z ust. 1 lub 2 obowiązuje od dnia następującego po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności.
§ 44
Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy.
§ 45
Stosowanie norm czasu pracy, o których mowa w § 43 nie powoduje obniżenia wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.
§ 46
1. Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.
2. Urlop, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów.
3. Jeżeli wymiar urlopu dodatkowego, o którym mowa w ust. 2 jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast tego urlopu przysługuje urlop dodatkowy określony w ust. 1.
§ 47
1. Osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
1) w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku na wniosek lekarza, pod którego opieką znajduje się ta osoba,
2) w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
2. Wynagrodzenie za czas zwolnień od pracy, o których mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
3. Łączny wymiar urlopu określonego w § 46 i zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym.
ROZDZIAŁ XII
PRZEPISY PORZĄDKOWE I KOŃCOWE
§ 48
W czasie godzin pracy pracownicy mają obowiązek nosić identyfikatory.
§ 49
1. Po zakończeniu pracy każdy pracownik obowiązany jest uporządkować swoje stanowisko pracy oraz zabezpieczyć powierzone mu narzędzia, sprzęt, dokumenty i pieczęcie.
2. Pracownik opuszczający pomieszczenie pracy jako ostatni zobowiązany jest do:
1) zabezpieczenia swojego stanowiska pracy,
2) sprawdzenia i zabezpieczenia wszelkich urządzeń elektrycznych i zaworów wodociągowych,
3) zamknięcia drzwi i okien.
§ 50
Na terenie Urzędu palenie tytoniu jest dozwolone tylko w miejscach do tego wyznaczonych.
§ 51
Pracownik ma prawo wynosić poza teren Urzędu przedmioty stanowiące własność pracodawcy, tylko za zgodą bezpośredniego przełożonego i za pokwitowaniem.
§ 52
Pracownik, którego stosunek pracy ulega rozwiązaniu ma obowiązek rozliczyć się ze swoich zobowiązań, a w szczególności z przedmiotów i urządzeń, które pobrał w związku z wykonywaną pracą.
§ 53
Regulaminy obowiązujące w Urzędzie, a także inne przepisy związane ze stosunkiem pracy są do wglądu w Wydziale Ogólnym Urzędu.
§ 54
1. Każdy pracownik przed dopuszczeniem do pracy obowiązany jest do zapoznania się z regulaminem.
2. Oświadczenie o zapoznaniu się z treścią regulaminu zaopatrzone w podpis pracownika i datę dołączone jest do akt osobowych.
§ 55
W sprawach nie uregulowanych w regulaminie mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy, ustawy o pracownikach samorządowych, przepisy wykonawcze do Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy.
§ 56
Regulamin wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości pracowników.
